Wstęp
W listopadzie ubiegłego roku na świat przyszła oznaczona numerem 3.0 najnowsza wersja platformy programistycznej koncernu z Redmond. Jest to jeden ze sztandarowych projektów Microsoft. Rozwijany od paru ładnych lat z każdą nową cyfrą wersji wprowadza coraz to nowe udogodnienia. Technologia .NET, bo taką nosi nazwę, jest rozwiązaniem na tyle rozbudowanym i zaawansowanym, że na dobrą sprawę potrzebujemy sporo czasu, aby zapoznać się ze wszystkimi możliwościami jakie oferuje. Nawet kilka godzin, dni, czy nawet całych tygodni nie pozwoli na poznanie wszystkich funkcji jakie możemy wykorzystać przy budowaniu dynamicznych stron internetowych czy nowoczesnych aplikacji uruchamianych na komputerze lokalnym. .NET jest uniwersalnym mechanizmem, umożliwia zarówno zwykłym użytkownikom jak i profesjonalistom, na pisanie swoich własnych, bardziej czy trochę mniej skomplikowanych programów, jak również dynamicznych aplikacji działających po stronie serwera, a zarządzanych i wykorzystywanych przez użytkownika z okna przeglądarki. Samo dotNET powinniśmy rozpatrywać jako pewną ideę, strategię, którą gigant chciałby, abyśmy podążali komunikując się nawzajem.
Rola XML i inne standardy
Wspominając o .NET nie sposób nie wspomnieć o roli jaką tego typu dokument odgrywa. Gromadzenie danych i ich wyświetlanie to właśnie to za co w produktach rodziny .NET odpowiada XML (eXtensible Markup Language). Jest to język w założeniu swym, mający na celu reprezentowanie różnorakich informacji przedstawionych w określony, ustrukturalizowany sposób. Technologia ta (i jej pochodne) odgrywa niebanalną rolę przynajmniej w ostatnich produktach wydanych przez Microsoft. Uniwersalność to cecha rozpoznawcza tego standardu, bo tak trzeba o nim pisać.
Innymi standardami są między innymi:
Składniki
W poczet całej rodziny produktów .NET zaliczyć możemy kilka pozycji, które napisane zostały w taki sposób, aby mogły ze sobą współpracować i uzupełniać nawzajem. Są od siebie niezależne, ale działając wspólnie dają większe możliwości i przede wszystkim wygodę. W skład pakietu wchodzą:
- Visual Studio czyli kompilator i edytor kodu, słowem całe środowisko potrzebne każdemu programiście. Kodować możemy w następujących językach programowania: C# J#, C++ i Basic. Wyposażony we własne klasy poszerzające jego funkcjonalność, umożliwia między innymi tworzenie oprogramowania wyposażonego we własny interfejs użytkownika (winapi), czy strony web-owe. Dla mniej wymagających przygotowano darmową serię Express, okrojoną z niektórych funkcjonalności.
- system zarządzania bazą danych SQL Server, dzięki któremu możemy tworzyć i manipulować wydajnymi i przy tym niezwykle bezpiecznymi bazami, oraz wdrażać ich wykorzystywanie we własnych aplikacjach.
- .NET Framework czyli serce systemu, jego infrastruktura. Zestaw bibliotek tworzących po zainstalowaniu środowisko do implementacji stworzonego przez nas oprogramowania. Bez niego nie mamy co marzyć o oglądaniu "w akcji" stworzonych dzieł. Do najważniejszych zadań Framework'a zaliczyć trzeba oczywiście, oprócz przetwarzania kodu, dbanie o zabezpieczenia oraz zarządzanie pamięcią i jej optymalizacja.
Nowości
Nowa wersja przyniosła sporo zmian w stosunku do poprzedniczki i co za tym idzie kilka nowych możliwości. Istotną nowością jest na pewno rozbudowanie możliwości kreowania niezwykle funkcjonalnego UI (user interface - interface użytkownika) przy jednoczesnym zachowaniu przejrzystości. Główne niuanse składające się na najnowsze .NET to:
- WPF (Windows Presentation Foundation, nazwa kodowa: Avalon) czyli
podsystem, nowoczesny
silnik graficzny wkomponowany w .NET 3.0, składowa WinFX czyli API
nowej generacji, wykorzystywanego
między innymi w najnowszym systemie Windows Vista (Aero Glass)
Bazuje w głównej mierze na języku XAML (zmodyfikowany XML) WPF wspiera
multimedia, dokumenty, akcelerację sprzętową, grafikę wektorową oraz 2D/3D interaktywne wizualizacje, rozpoznawanie mowy/pisma. Mimo tak
wielkich możliwości pozostaje jeszcze jednak sporo zapasu do dalszej
rozbudowy.
Dostępny jest dla systemów Windows XP, Windows Server 2003 oraz Windows
Vista.
- WCF (Windows Communication Foundation, nazwa kodowa: Indigo), czyli usługi sieciowe nowej generacji wykorzystywane do łączenia się z aplikacjami serwerowymi. W skrócie, to rozwiązanie mające na celu integrację w celu lepszego wzajemnego komunikowania się wszystkich dotychczasowych technologii i produktów Microsoft.
- WWF (Windows Workflow Foundation, nazwa kodowa: Workflow) czyli mechanizm określający sposób przekazywania informacji pomiędzy składowymi biorącymi udział w przetwarzaniu określonych danych. Work flow (z ang.) oznacza przepływ pracy. WWF jest więc oprogramowaniem wspomagające pracę grupową. Pozwala przydzielać określone role uczestnikom projektu, monitorować ich wykonywanie oraz zatwierdzać lub odrzucać zadania. Wszystko to odbywa się według zdefiniowanego wcześniej scenariusza.
- Windows CardSpace (nazwa kodowa: InfoCard), czyli jak możemy przeczytać w opisie tego narzędzia: "jest systemem do tworzenia relacji z witrynami sieci Web i usługami online". Głównym jego zadaniem jest zarządzanie cyfrowymi tożsamościami. Technologię tę możemy już teraz oglądać "w akcji", ponieważ wkomponowana została w Windows Vista.
Zastosowanie. Dobrze, ale z czym to się je?
Technologia Microsoftu z dnia na dzień jest coraz popularniejsza. Zarządzający sieciami informatycznymi poważnych, prężnie się rozwijających firm dostrzegają niezliczone korzyści jakie niesie za sobą wdrożenie .NET w swoich firmach i coraz częściej decydują się na ten krok. Gdzie ta technologia może mieć zastosowanie? Lepiej zapytać gdzie nie można by jej wdrożyć. Ogólnie rzecz biorąc możemy ją dostosować zarówno do potrzeb zupełnie niewielkich, kameralnych miejsc w sieci, na przykład budując serwis wymiany zdjęć z wakacji dla rodziny, jak i przy większych przedsięwzięciach. Jeżeli chodzi o pierwszą sytuację. Każdy członek rodziny czy znajomy otrzymuje własne konto w systemie z pomocą którego ładuje zdjęcia na serwer i komentuje je. Inna osoba (administrator) decyduje czy dana fotografia zostanie zaakceptowana. To przykład bardzo prostego systemu, ale częściej .NET jest używany w bardziej skomplikowanych rozwiązaniach gdzie wymagane jest sprawne koordynowanie pracy większej rzeszy osób, zlecanie i odbieranie zadań, obsługiwanie formularzy/ewidencji czy dyskusja nad konkretnym, napotkanym problemem. Dane w takiej sieci poruszają się wg określonego schematu i szybko trafiają do adresata. Połączenie bazy danych MS SQL i ADO.NET (ewidencja), ASP.NET (do napisania strony rejestracji/formularza) oraz aplikacji klienckiej łączącej się z bazą do obsługi tego wszystkiego, to właśnie .NET zastosowany w praktyce.
Podsumowanie
Przyszło nam żyć w czasach kiedy niezawodna komunikacja, łatwy dostęp do pożądanych informacji i unifikacja technologii jest sprawą priorytetową dla wielu z nas. Pracownicy firmy Microsoft wzięli to sobie do serca tworząc platformę .NET. Programista otrzymuje szereg kompatybilnych ze sobą narzędzi mających mu pomóc w pracy, realizując jednocześnie strategię jaką .NET wprowadza. My natomiast możemy cieszyć się efektowanie wyglądającymi i co najważniejsze, ciekawymi od strony możliwości stronami internetowymi i użytecznymi programami. Koncern stawia na współpracę swoich produktów, dlatego mimo swojej niezależności ich kooperacja daje o wiele większe możliwości. Komputery i inne urządzenia cyfrowe oraz zainstalowane na nich oprogramowanie przestają być odseparowanymi jednostkami, komunikują się i przekazują dane w rewolucyjny sposób, który gwarantuje .NET. Gigantyczne, pokawałkowane systemy administrowane centralnie odchodzą do lamusa, ustępują miejsca rozwiązaniom gdzie komputer z osobna ma przydzieloną rolę i wyznaczone zadanie. Obieg informacji w takim systemie jest niezwykle płynny i niezawodny, administrowanie niezwykle proste, a nadzorowanie projektów nie stanowi problemu, dlatego też dotNET wybierany jest coraz częściej przez przedsiębiorców jako baza informatyczna do prowadzeniu interesów.
Zapraszamy do odwiedzenia oficjalnej strony informacyjnej technologii oraz działu w portalu poświęconemu Microsoft .NET
