Miniony rok 2013 to wyjątkowy czas w świecie cyfrowej rozrywki, albowiem rozpoczął się nowy pojedynek między Microsoftem i Sony, producentami najpopularniejszych konsol: Xbox i PlayStation. Najgorętszym miesiącem tego roku, wcale nie był lipiec czy sierpień, a listopad, a to za sprawą dwóch premier konsol ósmej generacji: Xbox One i Playstation4. W tym artykule postaramy się wam przybliżyć najnowsze centra cyfrowej rozrywki.
Analiza podzespołów
Najnowsze konsole nie różnią się między sobą tak diametralnie jak ich poprzednicy. Xbox 360 napędzany był trójrdzeniowym procesorem PPC Xenon (później Zephyr, Falcon i Jasper) wspomaganym pamięcią RAM 512 MB, typu GDDR3, co oznacza, że była współdzielona przez procesor i układ graficzny. Za obraz wyświetlany na telewizorach odpowiada układ bazujący na ATI R500, który oferował między innymi 48 zunifikowanych jednostek Shader Model, z rdzeniem taktowanym zegarem 500MHz. Do odtwarzania płyt służy DVD-ROM.
Playstation3 z kolei, napędzany jest procesorem Cell z zegarem 3,2 GHz, wspierany pamięcią RAM 256 MB i układem graficznym RSX500 256 MB. Jako napęd optyczny zastosowano odtwarzacz Blu-ray.
W poniższej tabeli przedstawiamy dokładniejszą specyfikację konsol ósmej generacji, sygnowanych przez Microsoft i Sony.
| Xbox 360 | Xbox One | Play Station 4 | |
| Liczba rdzeni/wątków | 3/6 | 8/8 | 8/8 |
| Taktowanie procesora | 3,2 GHz | 1,75 GHz | 1,6 GHz |
| Typ procesora | IBM PowerPC | AMD Jaguar | AMD Jaguar |
| Pamięć cache L2 | 1 MB | 2x2 MB | 2x2 MB |
| Szczytowa przepustowość | 0,24 Teraflopów | 1,23 Teraflopów | 1,84 Teraflopów |
| Pamięć systemowa | 512 MB DDR3 | 8 GB DDR3 | 8 GB DDR5 |
| Taktowanie pamięci | 1400 MHz | 2133 MHz | 5500 MHz |
| Szyna pamięci systemowej | 128-bitowa | 256-bitowa | 256-bitowa |
| Przepustowość pamięci systemowej | 22,4 GB/s | 68,3 GB/s | 176 GB/s |
| Proces wytwarzania | 90 nm | 28 nm | 28 nm |
Jedną z najistotniejszych zmian jakie zaszły w architekturze, miedzy innymi w Xbox One, to zmiana procesora PowerPC na pracującego w technologii 64- bitowej "Jaguara". Dla graczy oznacza to tylko jedno - brak wstecznej kompatybilności z Xbox 360. Co ciekawe, pierwszy Xbox działał pod kontrolą zmodyfikowanego procesora Pentium III, czyli x86. Patrząc na powyższą tabelę można zauważyć, iż obaj producenci zastosowali w swoich konsolach ośmiordzeniowe APU, a także dwa czterodzeniowe moduły AMD Jaguar, z tą tylko różnicą, iż w Xbox One zastosowano 768 rdzeni GPU, a w PlayStation 4, aż 1152. Teoretycznie więc spodziewać się można różnic wydajności między konsolami na poziomie 33%.
Pamięc podsystemowa
Patrząc na zbliżoną architekturę obu konsol, zastosowane CPU i GPU, można by wysnuć wniosek, iż istnieje możliwość przeniesienia gier w obu kierunkach. Sprawa wydaje się jeszcze ciekawsza ze względu na ilość zainstalowanej pamięci, 8GB RAM, oraz zastosowany napęd optyczny – Blu-ray. Na tym podobieństwa się kończą, bowiem w PlayStation 4 zastosowano pamięć GDDR5 o częstotliwości 5,5GHz, a w Xbox One – DDR3 2133 MHz.
Aby załatać tą lukę, Microsoft wyposażył konsolę w dodatkową pamięć SRAM. Nie jest ona tak wydajna jak eDRAM, ale nie wymaga ona odświeżania i ma niższe opóźnienia. Mimo, że 32 MB nie wydaje się być ogromną ilością pamięci, to jest ona na tyle pojemna, że służy do przechowywania bufora ramki odciążając tym samym magistralę pamięci systemowej.
W przypadku PlayStation 4 można się pokusić o stwierdzenie, że producent poszedł znacznie prostszą drogą, montując wydajniejszy układ GPU i szybką pamięć GDDR5. Ale takie rozwiązanie ma zasadniczą wadę, znacznie niższą energooszczędność.
Idąc dalej można stwierdzić, że koszty produkcji obu konsol są zbliżone, mimo że obecnie pamięć DDR3 jest tańsza niż GDDR5, ale SRAM jest dość droga. Z drugiej strony pamięć SRAM jest znacznie bardziej wydajna w procesie skalowania w połączeniu z mniejszymi procesorami. Tak więc nawet jeśli Microsoft nie jest w stanie zapewnić efektywniejszej przepustowości pamięci, tak jak Sony i zużywa mniej zasobów GPU - to całkiem możliwe, że wymagania przepustowości pamięci Xbox One będą z natury niższe na początku.
System operacyjny
Xbox One kontrolowany jest przez dwa niezależne systemy operacyjne, działające na niestandardowych wersjach Microsoft Hyper-V o niskich wymaganiach systemowych. Zainstalowane na osobnych partycjach systemowych są: Xbox OS i zmodyfkowane jądro systemu Windows.
Xbox OS używany jest wyłącznie przez gry, natomiast Windows wykorzystywany jest przez pozostałe aplikacje, w tym niektóre funkcje wejściowe kontrolera Kinect. Oba systemy uruchamiane są jednocześnie co pozwala na płynne przełączanie się między nimi w czasie pracy urządzenia. Mając znacznie szybsze podzespoły i więcej rdzeni (8 rdzeni w Xbox One vs 3 rdzenie w Xbox 360), Microsoft mógł poświęcić moc obliczeniową procesora, znaną z Xbox 360, na zarządzanie systemem Windows, bez negatywnego wpływu na wydajność całego urządzenia
Smaczku dodaje kolejna nowinka zastosowana w Xbox One. Chodzi o wielozadaniowość znaną z Windows 8/8.1 polegającą na operowaniu na dwóch aplikacjach jednocześnie np.: oglądanie filmu z przypiętą do brzegu ekranu aplikacją Skype.
Zarządzeniem konsoli PlayStation 4 zajmuje się system operacyjny, bazujący na FreeBSD, Orbis OS, który do podstawowej pracy nie wymaga połączenia z internetem, choć bez dostępu do sieci urządzenie staje się nieco uboższe, ponieważ nie będzie możliwe korzystanie z dobrodziejstw PlayStation Network: PlayStation Store oraz subskrybcji Music Unlimited i Video Unlimited.
Jak już wspomnieliśmy na początku publikacji, Xbox One nie oferuje kompatybilności wstecznej z grami dla Xbox 360. Dla konsoli PS4 plusem dla przyszłych nabywców może być fakt, iż Sony przygotowuje chmurowe rozwiązanie umożliwiające uruchomienie gier z PS3, choć będzie do tego potrzebne połączenie internetowe.
Nowe i odświeżone kontrolery
Każda konsola Xbox One będzie dostarczana wraz z kontrolerem Kinect, który wykorzystywany będzie nie tylko w grach, ale i w obsłudze systemu poprzez polecenia głosowe i gesty. Dla przykładu, aby wybudzić konsolę ze stanu uśpienia wystarczy powiedzieć „Xbox on”. Sam kontroler również doczekał się kilku usprawnień, między innymi zwiększono pole widzenia o 60%, dzięki czemu urządzenie może teraz rozpoznać maksymalnie 6 osób. Dla porównania starsza wersja wykrywała dwie osoby.
Kontroler również został odświeżony pod względem wizualny i jako nowość, zastosowano w nim wibrujące drążki sterujące. Znacznie ciekawiej, względem kontrolera do Xbox 360, ma się sprawa z pojemnikiem na akumulatory, który jak widać na poniższym zdjęciu, został głębiej wkomponowany w obudowę pada.
Podobnie ma się sprawa z kontrolerem dla PlayStation 4, którego wygląd i wyposażenie uległo sporej przemianie. DualShock 4, poza kompletem przycisków i gałek analogowych znanych choćby z DualShock3, wyposażony został w dwupunktowy panel dotykowy. Ponadto pad wyposażony jest w trzykierunkowy żyroskop oraz trzykierunkowy akcelerometr i jako pierwszy z rodziny DualShock posiada oficjalne wsparcie dla platformy Windows PC. Dodatkowo w kontrolerze zamontowano gniazdo jack 3,5mm stereo, port micro USB oraz monofoniczny głośnik.
PlayStation Eye, znany dodatek wśród posiadaczy PlayStation 3, uległ poważnemu przeobrażeniu. Prócz zmiany nazwy na PlayStation Camera, zyskał on dodatkową kamerę. Tandem dwóch kamer, o rozdzielczości 1280x800px każda, może być używany w dwojaki sposób: obie pracują jako kamery lub jedna jako kamera, a druga zajmuje się śledzeniem ruchu.
Telewizja
Xbox One został wyposażony także gniazdo wejścia HDMI, co pozwala na podłączenie zewnętrznego dekodera telewizyjnego lub dowolnego tunera z wyjściem HDMI. Treści telewizyjne można tak samo oglądać przy użyciu nakładki systemowej Xbox jak i bez niej. Microsoft wyposażył konsolę w napisany przez siebie program, który w połączeniu z kontrolerem Kinect, pozwala na oglądanie wybranego kanału telewizyjnego przez wypowiedzenie kwestii „Watch HBO”. Jest to możliwe także dzięki temu, że kanały telewizyjne są dostrajane nie tylko według numerów ale i według nazw. W tym przypadku plus dla konsoli Microsoftu, ponieważ PlayStation 4 oferuje wyłącznie port HDMI dla sygnału wychodzącego.
Podsumowanie
Na pierwszy rzut oka parametry i wydajność konsol nie powinny się różnić się między sobą, ale po dokładniejszym przyjrzeniu się co skrywają obudowy Xbox One i Playstation 4 można dostrzec znaczące różnice. Dotyczą one nie tylko układów graficznych, gdzie w PS4 zastosowano 1152 rdzenie, a w Xbox One – 768, ale również pamięci systemowej. Dla przypomnienia: Xbox One to połącznie DDR3 z SRAM, a w PS4 bardzo szybkiej GDDR5. Wniosek nasuwa się sam, Sony zaproponowało swoim klientom bardzo szybką kombinację podzespołów w Playstation 4. Z drugiej strony można by pomyśleć, że Microsoft poszedł o krok dalej stawiając na optymalizację, skoro obydwie konsole mają wpisane w specyfikacji możliwość wyświetlenie obrazu 4k. Warto też wspomnieć, że szybkie wydajne układy zastosowane w Playstation4 charakteryzują się większym poborem prądu, a co za tym idzie w czasie ich pracy wydzielane jest więcej ciepła.
Naszym zdaniem najbardziej interesującą rzeczą w powyższym zestawieniu to konfiguracja dual-OS i oprogramowanie hypervisora w Xbox One, dzięki czemu system operacyjny odpowiedzialny za gry będzie się zajmował wyłącznie grami, a zmodyfikowany Windows za pozostałe aplikacje.
