Na temat wzlotów i upadków Windows Phone napisano już wiele, ale z takiej perspektywy tematu jeszcze nikt nie ugryzł. Jak już pisaliśmy, Terry Myerson opuszcza Microsoft i w swojej mowie pożegnalnej rozprawia się z paroma kwestiami. Były już lider grupy Windows and Devices nadzorował przez ostatnią dekadę rozwój Mobilnych Okienek, stąd jego uwagi to swoista kropka nad i tej historii.
Kto, jeśli nie Terry Myerson, mógłby lepiej orientować się we wszelkich zawiłościach związanych z Windows Phone? Były szef grupy Windows and Devices w obszernym podsumowaniu swojej 21-letniej kariery w Microsoft poświęca historii Mobilnych Okienek obszerny akapit, obejmujący lata 2008-2013. Dowiadujemy się z niego, co stało na przeszkodzie do osiągnięcia sukcesu mobilnej platformy i dlaczego została zbudowana niczym kolos na glinianych nogach. Historia całkiem zajmująca, dlatego postanowiliśmy przytoczyć wspomniany fragment w (prawie) całości.
„Nadszedł wtedy październik roku 2008. Ponad rok wcześniej, tuż przed premierą iPhone'a, byłem osobiście zaangażowany w negocjowaniu licencji Exchange ActiveSync z Apple. Nosiłem pierwszą wersję iPhone'a z 2007 roku (którą nadal mam dziś w swoim biurze). Byłem zadeklarowanym miłośnikiem smartfonów i wiedziałem, jak ważne się staną. Umożliwienie [zaistnienia] łączności mobilnej było kluczowym celem w Exchange. We wrześniu premierę miał Android. To jednak, co pamiętam najwyraźniej, to piątek, w którym Andy Lees i Robbie Bach poprosili mnie o pokierowanie Windows Mobile. Wiedziałem, że przed nami wiele pracy nad naszym niedotykowym i niewyposażonym w sklep z aplikacjami projekt Windows Mobile. Byłem zaszczycony i trochę więcej niż przerażony. 10 dni później moje biuro zostało przeniesione do innego miejsca na kampusie.
Doświadczenie Windows Phone było niesamowitym wyzwaniem i wiele o tym napisano, ale patrząc wstecz jestem dumny, że byłem częścią tego zespołu. Było to w tym czasie, kiedy zacząłem blisko pracować z liderami Windows: Henrym Sandersem, Joe Belfiorem, Darrenem Laybournem, Billem Duffem, Carlosem Picoto, Chuckiem Friedmanem, Lindą Norman, Chaddem Knowltonem, Richardem Wardem, KC Lemsonem, Erinem Kolbem i Albertem Shumem. Wprowadziliśmy innowacje do doświadczenia użytkownika telefonu. Wprowadziliśmy innowacje do planów modelu biznesowego, które nigdy nie wyszły na światło dzienne. Pracowaliśmy ciężko, naprawdę ciężko, ale branża poszła do przodu szybciej, niż mogliśmy gonić. (...)
Patrząc wstecz na ten etap mojej kariery, [widzę, że] największą dla mnie nauką było to, że sukces wymaga specjalnej kompozycji modelu biznesowego, doświadczenia użytkownika i technologii. Mieliśmy zróżnicowane doświadczenie, ale po fakcie jasne jest, że zamieszanie, jakie wywołał model biznesowy, prezentowany przez Androida, było ogromne, i że budowa naszych wczesnych wersji Windows Phone na niekompletnej platformie Windows CE, zaprojektowanej dla małych systemów wbudowanych, pozostawiła nas kuśtykających bez możliwości nadrobienia [zaległości]”.
Czy rzeczywiście błędna decyzja, podjęta w początkach Windows Phone, mogła rzutować aż tak dramatycznie na całe dalsze losy platformy? Z tym można dyskutować. Na jądrze CE działał wprawdzie Windows Phone 7 i 7.5, ale później nastąpiła przesiadka na jądro Windows NT. Co do przyczyn porażek w kwestii modelu biznesowego trudno się z kolei z Myersonem nie zgodzić. Wspomnianym sukcesem Androida było to, że był darmowy, ale Microsoft zrozumiał to za późno, a dalsze starania w tym kierunku nie zdały się na wiele.
Jeśli interesują Was szczegóły rozwoju Mobilnych Okienek, począwszy od roku 2007, kończąc na ostatnich modelach z Windows 10 Mobile, zapraszamy do lektury Nie tak krótkiej historii Windows Phone w trzech częściach.
