Sticky Notes, niepozorna aplikacja preinstalowana na każdym urządzeniu z Windows 10, to efekt kilkunastu lat ewolucji. O skromnych początkach i przebytej drodze opowiada Microsoft w nowym wideo. Również my postanowiliśmy prześledzić historię lepkich karteczek.
Początki aplikacji sięgają czasów Windows Vista i jego niesławnego Sidebara. Karteczki debiutowały właśnie na pasku bocznym, choć jako gadżety nie były do niego uwiązane. Sticky Notes nie doświadczyły specjalnej ewolucji po przejściu do Windows 7, zaś pierwsza część ich historii zakończyła się w Windows 8, z którego zostały usunięte z powodów bezpieczeństwa.
Po latach spędzonych w próżni przeskakujemy do roku 2016 i konferencji Build. Wtedy to na prezentacji obszaru roboczego funkcji Windows Ink swój debiut zaliczył Sticky Notes w wersji UWP. Aplikacja była efektem współpracy między Project Plum, zespołem odpowiedzialnym za wieloplatformowe doświadczenia tworzenia notatek, a Windows Interact, odpowiedzialnym za wspomniany Windows Ink.
Już w tej nowej wersji maksymalna liczba notatek zmalała z 50 do 45, co w powyższym wideo Microsoft tłumaczy ograniczeniami platformy Windows. Poza te ograniczenia udało się wyjść w wersji 3.0, która ukazała się w drugiej połowie 2018 roku. Dodała ona również synchronizację notatek pomiędzy urządzeniami i listę, na której przechowywane są wszystkie nasze notatki.
Sticky Notes otrzymał też inne funkcjonalności, takie jak pełną obsługę ciemnego motywu, efekty kolorystyczne, możliwość wstawiania obrazów czy ulepszenia analizy pisma odręcznego. Samoprzylepne karteczki wyszły też poza system Windows 10 i stały się dostępne w OneNote w przeglądarce i na iOS oraz w Microsoft Launcher na Androida.
