Hyper-V, jak postawić wirtualną maszynę na dwa sposoby

Danie dnia

Przed nami weekend, a to oznacza, że czas na kolejny artykuł dotyczący Windows 10. W zeszłym tygodniu poruszyliśmy dwa ciekawe tematy. Jeden z nich dotyczył wirtualnej biblioteki w Edge, drugi natomiast wyjaśniał, w jaki sposób uruchomić Cortanę na naszym komputerze. Dziś poruszymy dwa kolejne zagadnienia dotyczące dziesiątki. Artykuł, który właśnie czytacie, będzie skierowany dla osób lubiących testować systemy operacyjne pod różnymi względami, nie ryzykując, że obecnie zainstalowany system w jakiś sposób ucierpi podczas tych testów.

System w systemie? Po co?

Być może niektórzy z Was zastanawiają się, w jakim celu instaluje się system w działającym już systemie. Przede wszystkim wirtualną maszyną (VM) możemy dowolnie zarządzać, zmieniać jej ustawienia, usuwać i tworzyć nowe. Testując nowe aplikacje i konfiguracje na stworzonym systemie, nie ryzykujemy tym, że wpłyną one na stabilność naszego podstawowego systemu. Przykład? Interesuje nas pewna aplikacja, ale w jej opisie znajdujemy informację, że nie jest ona kompatybilna z naszym systemem. Tworzymy VM z systemem odpowiadającym naszemu, instalujemy aplikację, testujemy i tym sposobem wiemy, czy aplikacja jest bezpieczna dla naszego komputera czy też nie. Potem możemy zostawić obraz do dalszych testów lub go usunąć, aby mieć więcej miejsca na dysku. Innym przykładem mogą być testy zabezpieczeń danego systemu, czyli stworzenie dwóch wirtualnych maszyn - jednej sprecyzowanej do testów penetracyjnych (np. BackTrack, Kali Linux) oraz drugiej, pełniącej rolę ofiary (np. Windows 10 identycznie skonfigurowany jak nasz). Oczywiście wszystko to w celach nauki i zapewnienia sobie bezpieczeństwa! My wytłumaczymy Wam krok po kroku, jak postawić VM w Hyper-V na dwa sposoby. Pierwszy będzie dotyczył Hyper-V na Windows 10 w wersji stabilnej (1607), natomiast drugi sposób będzie dotyczył nowej funkcji w Hyper-V na Windows 10 Insider Preview – Szybkie tworzenie…. Jak łatwo się domyślić, drugi sposób tworzymy bardzo łatwo i szybko, ale ma to swoje wady – mniejsze pole do popisu, jeżeli chodzi o możliwości konfiguracyjne. VM ma z góry ustalone zasoby, co w niektórych przypadkach może przeszkadzać czy nawet uniemożliwić nam pracę. Z drugiej jednak strony, jeżeli chcemy wykonać tylko prosty test, np. aplikacji, to zrozumiałe jest to, że nie każdemu będzie się chciało przechodzić przez wszystkie ustawienia i konfiguracje. No ale wystarczy już tej teorii, zaczynamy!

Pomału, ale dokładnie

Przejdźmy do rzeczy. Wpierw zajmiemy się tworzeniem VM dla cierpliwych. Aby rozpocząć, w pierwszej kolejności musimy pobrać system operacyjny w formacie ISO. My pobraliśmy Windows 10 build 1607 architekturze 32-bitowej. Uruchamiamy jeszcze Hyper-V i zaczynamy.

1. Wpierw klikamy przycisk Nowe w prawym górnym rogu, tam następnie wybieramy Wirtualną maszynę.
2. Po pojawieniu się nowego okna, w polu tekstowym wpisujemy nazwę, jaką chcemy nadać naszej wirtualnej maszynie i klikamy przycisk Dalej.
3. Kolejnym krokiem jest wybór generacji. Tu sugerujmy wybór Generacji 1, ponieważ raz, że pobrany obraz nie zawiera w sobie wbudowanego UEFI, a dwa, że posiadamy 32-bitową wersję systemu (klikając poniższy odnośnik, możemy uzyskać więcej informacji na temat wyboru generacji i spis systemów z zaznaczeniem, w jakiej generacji można je uruchomić).
4. Następnie przydzielamy pamięć RAM naszej wirtualnej maszynie. Optymalnie i domyślnie jest to 1024 MB, co powinno wystarczyć na uruchomienie Windows 10. Wiadomo, im więcej, tym lepiej, ale nie możemy zapomnieć, że trzeba też zostawić trochę RAMu naszemu głównemu systemowi. Dla optymalnej pracy przy VM sugerujemy wykorzystać ¼ naszego zasobu, jednak nie mniej niż 1024MB. Po dokonaniu decyzji klikamy przycisk Dalej.
5. Teraz czas na ustawienie karty sieciowej. Jeżeli mamy do wyboru inną niż Niepodłączona, to sugerujemy jej wybór. Jeżeli jednak nie ma takiej opcji, zostawiamy domyślne ustawienie i przechodzimy Dalej (konfiguracją karty sieciowej zajmiemy się później).
6. Kolejnym krokiem jest stworzenie wirtualnego dysku twardego dla naszego systemu. Sugerujemy zostawić pierwszą opcję, jeżeli planujemy korzystać z naszej VM więcej niż raz. Wpierw wybieramy nazwę (można zostawić domyślną, format również), a niżej ścieżkę do naszego dysku naszej VM (tutaj także możemy zostawić wartość domyślną). Ostatnim polem jest wydzielenie przestrzeni dyskowej. Podobnie jak w przypadku RAMu, wszystko zależy od dostępnego zasobu naszego dysku. Zalecamy ustawić nie mniej niż 25GB, żeby system się zmieścił i zostało trochę miejsca na działanie. Przechodzimy Dalej.
7. Następnie decydujemy, skąd aplikacja ma zainstalować system. Jako że pobraliśmy plik ISO, wybieramy opcję Zainstaluj system operacyjny z rozruchowego dysku CD/DVD-ROM, a niżej wybieramy Plik obrazu (.iso). Następnie, po kliknięciu przycisku Przeglądaj wybieramy nasz obraz systemu i ponownie klikamy przycisk Dalej.
8. Teraz pojawia nam się podsumowanie naszych ustawień. Możemy jeszcze wprowadzić zmiany, klikając opcję Wstecz, a żeby zakończyć tworzenie VM, klikamy przycisk Zakończ.
9. Aby uruchomić naszą wirtualną maszynę, wystarczy zaznaczyć tę przez nas stworzoną i kliknąć po prawej przycisk Połącz, a po ukazaniu się okienka z nazwą naszego systemu klikamy zieloną ikonę Uruchom. Teraz pozostaje zainstalować wirtualny system na wydzielonej przestrzeni dyskowej (tylko za pierwszym razem każdego nowego systemu).

Ustawienia karty sieciowej

Nasz system jest skonfigurowany, ale nie obsługuje karty sieciowej, a co za tym idzie, nie będziemy mieli na nim dostępu do Internetu. Dlatego teraz skonfigurujemy swoje połączenie z poziomu Hyper-V. Przed dodaniem karty sieciowej obowiązkowo musimy zamknąć nasz wirtualny system, w przeciwnym razie opcja będzie niedostępna. Przejdźmy do rzeczy:

1. Klikamy z prawej strony opcję Menedżer przełącznika wirtualnego.
2. W nowo otwartym oknie wybieramy opcję Nowy przełącznik sieci wirtualnej, w nim klikamy przycisk Zewnętrzna, a następnie opcję Utwórz przełącznik wirtualny.
3. Po pojawieniu się nowej zakładki widzimy kilka ustawień. Wpierw w polu tekstowym możemy wpisać dowolną nazwę ustawienia, następnie pod opcją Sieć zewnętrzna (w sekcji Typ połączenia) wybieramy, która z naszych kart sieciowych (jeżeli mamy kilka) ma łączyć VM z naszym głównym systemem, następnie klikamy przyciski Zastosuj i OK.
4. Po zamknięciu się okna klikamy prawym przyciskiem myszy naszą VM i wybieramy opcję Ustawienia.
5. Klikamy opcję Karta sieciowa, następnie z prawej zmieniamy Przełącznik wirtualny z Brak połączenia na ten, który stworzyliśmy przed chwilą (u nas CXP), następnie ponownie klikamy przyciski Zastosuj i OK.

Tym sposobem nasz wirtualny system będzie miał połączenie z Internetem. Stworzone połączenie możemy wykorzystać do wszystkich VM, więc nie trzeba za każdym razem go tworzyć. Wystarczy podczas tworzenia zamiast Brak połączenia wybrać ten, który już stworzyliśmy.

Szybki szpil

Teraz opiszemy funkcję Szybkie tworzenie. Opcja ta co prawda pojawi się dopiero w Creators Update, a dostępna jest obecnie tylko w wersji Insider Preview. Niemniej jednak wielka aktualizacja pojawi się lada chwila, więc wiedza ta już za niedługo będzie mogła mieć praktyczne zastosowanie. Ważne jest to, że ten sposób tworzenia wirtualnego systemu automatycznie wybiera Generację 2, w efekcie czego nie każdy system będzie działał poprawnie. Przejdźmy teraz do tworzenia VM tym sposobem.

1. Klikamy opcję Szybkie tworzenie.
2. Wpisujemy nazwę naszej wirtualnej maszyny.
3. Klikamy opcję Change installation source i wybieramy plik ISO z systemem.
4. Przy dziale Network wybieramy naszą kartę sieciową. Jeżeli do wyboru mamy tylko opcję No network, klikamy przycisk Set up automatic network - aplikacja automatycznie skonfiguruje nam połączenie sieciowe, w efekcie czego opcja wyboru zmieni się na Virtual switch (automatic).
5. Klikamy przycisk Create Virtual Machine, czekamy aż aplikacja stworzy wirtualny system, po czym możemy połączyć się z nim lub edytować jego ustawienia.

Gotowe!

W ten oto sposób dobrnęliśmy do końca. Wiemy już, jak tworzyć wirtualne systemy, jak je konfigurować oraz jak rozwiązać problem z kartą sieciową. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, tworzenie VM możemy wykorzystać w różnych celach, choćby testowania Windows 10 w wersji Insider Preview, aby mieć wcześniejszy dostęp do nowych możliwości systemu. Możliwości jest wiele, ale to już zależy od Was, jak skorzystacie z darmowego narzędzia Windows 10. Jeżeli jednak bardziej interesują Was gry niż testy systemów, zapraszamy do artykułu odnośnie optymalizacji systemu Windows 10 pod kątem zwiększenia wydajności w grach. Za tydzień opowiemy Wam jeszcze o kilku nowościach w Microsoft Edge, a także opiszemy, jak wygląda obsługa rejestru w Windows 10. Do zobaczenia!