Jeśli na ekranie Feature Selection instalatora SQL Server na liście funkcji do zainstalowania zaznaczyliśmy komponent silnika bazy danych realizowany przez usługę Database Engine Service, wówczas jednym z kolejnych kroków instalatora będzie strona Database Engine Configuration, w ramach której będziemy musieli tę funkcję skonfigurować.
Ustawienia tej strony pogrupowane zostały w trzech różnych kartach: Server Configuration, Data Directories oraz FILESTREAM.
Karta Server Configuration
Na karcie Server Configuration strony Database Engine Configuration dokonujemy wyboru trybu uwierzytelniania administratorów baz danych w systemie SQL Server. Do wyboru mamy dwa tryby uwierzytelniania: Windows authentication mode, czyli standardowy tryb uwierzytelniania w środowisku Windows oraz Mixed Mode, czyli tryb mieszany pozwalający ponadto na uwierzytelnianie w systemie SQL Server za pośrednictwem zdefiniowanego przez nas silnego hasła, które wprowadzamy w polach dostępnych w części Specify the password for the SQL Server system administrator (sa) account. Innymi słowy wybieramy tu pomiędzy pojedynczym i dosyć bezpiecznym trybem uwierzytelniania bazującym na protokole Kerberos, a nieco mniej bezpiecznym, ale za to dwojakim sposobem uwierzytelniania. Tryb mieszany nie jest zalecany, bo o ile nadal możemy logować się do systemu SQL Server z wykorzystaniem uwierzytelniania Windows, to w trybie tym możemy to również czynić poprzez zdefiniowaną dla administratora nazwę użytkownika (sa) i zdefiniowane przez nas hasło, które na tle sprawdzającego się od lat protokołu Kerberos pod względem bezpieczeństwa wypada dużo słabiej. Jeśli więc w naszym środowisku uwierzytelnianie za pomocą hasła systemu SQL Server nie jest wymagane, nie powinniśmy korzystać z trybu Mixed Mode.
Jako że oba powyższe tryby korzystają z uwierzytelniania Windows (uwierzytelniania tego nie da się wyłączyć), w obu przypadkach musimy wskazać co najmniej jedno konto użytkownika-administratora, któremu mają zostać nadane uprawnienia do logowania się do serwera bazy danych SQL Server. W dolnej części ekranu mamy więc możliwość dodania (lub usunięcia) dowolnego użytkownika w systemie lub domenie do grona administratorów systemu SQL Server, jak również dodania jako administratora bieżącego użytkownika, na którym aktualnie pracujemy (opcja Add Current User). Należy podkreślić, że tak wyznaczona osoba, jako administrator baz danych, zostanie przypisana do odpowiedniej grupy zabezpieczeń, a otrzymane w ten sposób uprawnienia dadzą jej nieograniczony dostęp do konfigurowanej właśnie instancji silnika bazy danych.
Karta Data Directories
Na karcie Data Directories możemy zmodyfikować ścieżki do katalogów nadrzędnych, w których przechowywane będą dane gromadzone w poszczególnych bazach danych. Możemy tu skonfigurować główny katalog danych serwera SQL Server (Data root directory; domyślnie C:\Program Files\Microsoft SQL Server), katalogi do przechowywania baz danych użytkowników oraz przynależnych im dzienników (User database directory i User database log directory), a także katalog, w którym przechowywane będą kopie zapasowe (Backup directory).
Karta TempDB
Karta TempDB jest nowością w instalatorze SQL Server 2016 i pozwala na skonfigurowanie tymczasowej bazy danych TempDB w taki sposób, aby była ona przechowywana w obrębie nie jednego, ale kilku plików na dysku. Oczywiście sama funkcjonalność podziału bazy TempDB nie jest tutaj czymś nowym, jednak po raz pierwszy operacji tej możemy dokonać już na etapie instalacji instancji SQL Server. Z uwagi na rolę systemowej bazy TempDB, jaką odgrywa ona w działaniu całego serwera SQL Server, podział tej bazy na kilka mniejszych plików i rozmieszczanie ich na oddzielnych dyskach fizycznych w celu podniesienia przepustowości I/O od dawna jest jednąz podstawowych dobrych praktyk w administracji baz danych SQL Server.
Zgodnie z zaleceniami ekspertów, w najbardziej optymalnym przypadku bazę TempDB powinniśmy dzielić na tyle plików, ile mamy fizycznych lub logicznych procesorów. Liczbę plików bazy TempDB możemy skonfigurować w polu wyboru Number of files. W polu Initial size podajemy rozmiar początkowy każdego pliku, zaś w polu Autogrowth wskazujemy liczbę megabajtów, o jaką każdy plik będzie rozrastać się w przypadku osiągnięcia tego rozmiaru. W polach Total initial size i Total autogrowth dla naszej wygody prezentowane są te same wartości, ale z uwzględnieniem pełnej liczby zdefiniowanych przez nas plików, co ułatwi nam zorientowanie się w ilości miejsca na dysku (bądź dyskach) jaka niezbędna będzie do ich przechowywania.
W środkowej części okna mamy możliwość skonfigurowania lokalizacji do przechowywania plików danych bazy TempDB, które swoją drogą nieco na wzór oryginalnego pliku bazy danych tempdb.mdf oznaczane są nazwami tempdb_mssql_#.ndf, gdzie znak # to odpowiedni numer pliku.
W podobny sposób możemy określić początkowy rozmiar dziennika tej bazy danych, liczbę megabajtów o jaką dziennik ten będzie się rozrastać, a także lokalizację jego przechowywania, która domyślnie odpowiada katalogowi do przechowywania wszystkich baz danych użytkownika oraz ich dzienników. Nic w tym dziwnego, gdyż jeszcze w poprzedniej wersji systemu SQL Server 2014 ścieżkę tę konfigurowaliśmy na karcie Data Directories, razem z innymi katalogami dla instalowanej instancji.
Karta FILESTREAM
Na karcie FILESTREAM możemy aktywować funkcję integracji silnika bazy danych z lokalnym systemem plików, co umożliwi nam przechowywanie w bazie danych informacji o charakterze niestrukturalnym, takich jak zdjęcia, filmy czy dokumenty. Celowo zwracamy uwagę na powyższe sformułowanie, gdyż o ile dane tego rodzaju (niczym zwykłe dane strukturalne) z perspektywy bazy danych widoczne są w kolumnach tabel jako dane typu varbinary(max), to w rzeczywistości przechowywane są one bezpośrednio w obrębie systemu plików NTFS lub ReFS w postaci binarnych obiektów BLOB (Binary Large Object). O funkcji FILESTREAM powiemy sobie szczegółowo w osobnym artykule, zaś teraz sprecyzujemy jej ustawienia dostępne w ramach instalacji serwera SQL Server.
Aby włączyć funkcję FILESTREAM w czasie instalacji systemu SQL Server, należy zaznaczyć pole wyboru Enable FILESTREAM for Transact-SQL access. Dzięki temu, że dane te leżą w formie binarnej bezpośrednio w obrębie systemu plików, poprzez zaznaczenie pola wyboru Enable FILESTREAM for file I/O streaming access oraz wskazanie docelowego udziału sieciowego w polu Windows Share Name możemy uzyskać dostęp do tych danych z poziomu systemu Windows, jak w przypadku każdego innego udziału sieciowego. Jeśli zależy nam na dostępie do tego udziału przez klientów zdalnych, możemy również zaznaczyć opcję Allow remote clients to have streaming access to FILESTREAM data.
Dalsza instalacja systemu SQL Server
Po zakończeniu konfigurowania ustawień na stronie Database Engine Configuration i kliknięciu przycisku Next zostaniemy przeniesieni do kolejnej strony instalatora zawierającej ustawienia dedykowane następnej z wybranych do zainstalowania funkcji systemu SQL Server, lub w przypadku, gdy skonfigurowano już wszystkie wybrane przez użytkownika funkcje, instalator przeniesie nas na stronę Feature Configuration Rules, gdzie proces instalacji będzie kontynuowany.
